Ulciń ma przynajmniej 2000 lat pod nazwą Olcinium. Tutaj jeszcze żyją opowiadania o starych arabskich piratach, którzy przewozili czarnych niewolników z Afryki. Jeden ze statków rozbił się u wybrzeży Ulcinia i oswobodzeni niewolnicy zamieszkali w mieście, a ich potomkowie żyją tu do dziś.
Ulciń jest jednym z najstarszach miast na Adriatyku. Ilirskie groby, znalezione w Zogaju, przedmieściu Ulcinia, pochodzą z epoki brązu. Ulciń prawdopodobnie założyli w V w. p.n.e. Grecy, koloniści z Kolchidy. Poeta Apoloniusz z Rodosu wspomina kolonizację z Kolchidy. W III w. n.e. Ilirowie zamieszkiwali te tereny i pod wpływem Greków budowali wielkie mury. W średniowieczu było tu państwo pod nazwą Zeta, w którym było, jak powiadają, tyle cerkwi, ile dni w roku. Stare mury na miejscu dzisiejszego Starego Ulcinia są śladami najstarszego na tym terenie osiedla i najstarszą budowlą tego typu we wschodniej części Adriatyku
